Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Duo Reges: constructio interrete. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.

Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri
putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem
mihi videri potest.

Bork: Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum.
Bork: Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
Itaque fecimus.: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.

Sint ista Graecorum; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. At certe gravius. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Illi enim inter se dissentiunt. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Urgent tamen et nihil remittunt.